Bioshock: The Collection (Nintendo Switch) Review

Καθώς θα μιλήσουμε για ιστορικά παιχνίδια, οφείλω να ξεκινήσω με ένα σύντομο μάθημα ιστορίας. Και δώστε προσοχή γιατί θα εξεταστείτε! Το πρώτο Bioshock είχε κυκλοφορήσει το 2007, το Bioshock 2 το 2010 και το Bioshock Infinite το 2013. Όλα αφορούσαν τα συστήματα PC, Xbox 360 και PS3. Το φιλοσοφικό υπόβαθρο πάνω στο οποίο χτίστηκαν τα παιχνίδια της σειράς, το κλίμα τους και το ποικιλόμορφο, πρωτότυπο gameplay κέρδισαν πάρα πολλά βραβεία εκείνη την εποχή, καθιστώντας την ως μία από τις αρτιότερες σειρές FPS που υπήρξαν ποτέ.

Το 2016 επανακυκλοφόρησαν και οι τρεις τίτλοι σε ένα πακέτο για το PC, το Xbox One και το PS4. Η συλλογή ονομάζεται Bioshock: The Collection και περιέχει πάρα πολλές βελτιώσεις στον οπτικό τομέα, περιλαμβάνει όλο το επιπλέον περιεχόμενο που είχε κυκλοφορήσει κατά καιρούς (εκτός από το multiplayer του Bioshock 2, ευτυχώς!) και προσθέτει επιλεκτικό σχολιασμό από τους δημιουργούς, οι οποίοι δίνουν μεγάλο «βάθος» στον κόσμο των παιχνιδιών και τις διαδικασίες που ακολούθησαν για να τον τελειοποιήσουν.

Αυτή ακριβώς η συλλογή ήρθε εν έτει 2020 και στο Nintendo Switch. Ας «βουτήξουμε» λοιπόν στα ενδότερα αυτής της σπουδαίας κυκλοφορίας!

Του Βάθους…

Σε μια εναλλακτική δεκαετία του 1940, ο Andrew Ryan, ένας ιδεολόγος μεγιστάνας, εγκαινιάζει μία τεράστια υποθαλάσσια πόλη, την Rapture.

Στόχος του ήταν να συγκεντρώσει όλα τα σπουδαία μυαλά της επιστήμης, της μηχανικής και της τέχνης σε έναν τόπο όπου δεν θα υπάρχουν ηθικοί φραγμοί, λογοκρισία και πολιτική που να αποτρέπει την ανεξέλεγκτη εξέλιξη. Πειραματόζωα άνθρωποι για την ανακάλυψη νέων διεγερτικών φαρμάκων; Κανένα πρόβλημα. Αναμονή εγκρίσεων πατεντών; Μηδέν! Αποκαλυπτικά ρεπορτάζ που να στοχεύουν στα «δικαιώματα των ανθρώπων»; Ούτε για δείγμα!

Ανάμεσα στις διάφορες σπουδαίες ανακαλύψεις που προέκυψαν από τα…ελαφρά ήθη στην Rapture ήταν και το ADAM, ένα γενετικό υλικό από θαλασσινά σαλιγκάρια, ικανό να τροποποιήσει το ανθρώπινο DNA και να το εμπλουτίσει με υπερφυσικές δυνάμεις. Καθώς άρχισε να εξαπλώνεται και ο κόσμος να εθίζεται στην αλόγιστη χρήση του, ξεκίνησαν και οι διαμάχες.

Οι ταξικές διαφορές λάβωσαν το υποθαλάσσιο όραμα και οι κατώτερες κοινωνικές τάξεις που δεν είχαν εύκολη πρόσβαση στο ADAM κατάφεραν να αναπτύξουν έναν τρόπο μαζικής παραγωγής του: Με εμφύτευση των θαλάσσιων σαλιγκαριών στα στομάχια μικρών ορφανών κοριτσιών, μετατρέποντάς τες σε ένα είδος λιλιπούτιου βρικόλακα ADAM! Έγιναν γνωστές ως Little Sisters. Με παρόρμηση από το πλεόνασμα της θαυματουργής ουσίας ξέσπασε εμφύλιος ανάμεσα στους αντάρτες και τον Ryan, αλλά αυτός κατάφερε να επικρατήσει και να καταλάβει τις εγκαταστάσεις τους. Ξέροντας ότι οι εχθροί του θα επιτίθεντο στις Little Sisters για να «αποστάξουν» την πολύτιμη ουσία και να στερήσουν την χρήση της από τον ίδιο, επινόησε τους Big Daddies, ενισχυμένους γενετικά ανθρώπους, μόνιμα ενωμένους με ειδικά τεράστια σκάφανδρα οι οποίοι έχουν μόνο έναν σκοπό: να προστατεύουν τις Little Sisters πάση θυσία.

Κατάφερε επίσης να ελέγχει τους Splicers (ανθρώπους διαταραγμένους ψυχικά και σωματικά από την υπερβολική χρήση του ADAM) μέσω εκκρίσεων φερομονών από το δίκτυο εξαερισμού της Rapture, μετατρέποντάς τους σε άβουλους «στρατιώτες». 

Με αυτό το σεναριακό υπόβαθρο λοιπόν, η ιστορία μας ξεκινά το 1960. Πρωταγωνιστής μας είναι ο Jack (έτσι απλά!), ο οποίος είναι επιβάτης σε μία πτήση η οποία συντρίβεται στην μέση του Ατλαντικού Ωκεανού. Επιβιώνοντας από την πρόσκρουση (Μάλιστα κάπνιζε πριν το δυστύχημα! Άντε να τον πείσεις τώρα ότι το κάπνισμα σκοτώνει!!), κολυμπάει προς έναν κοντινό φάρο, ο οποίος αποδεικνύεται ως η είσοδος που οδηγεί στην Rapture.

Πριν καλά-καλά συνέλθει, έρχεται σε επαφή μαζί του ο Atlas, ένας μυστηριώδης κάτοικος της πόλης που προσπαθεί να βοηθήσει και καθοδηγήσει τον Jack μέσω ασυρμάτου. Είναι προφανές εξαρχής ότι ο Atlas ανήκει στους αντιστασιακούς και ότι έχει τους δικούς του λόγους που βοηθάει.

Ο Ryan όμως θεωρεί ότι ο Jack είναι πράκτορας του «πάνω κόσμου» και στρέφει τον στρατό του εναντίον του. Χαράς στην τύχη του δηλαδή! Να γλιτώσει από πτώση αεροπλάνου και να πάει από υποθαλάσσιο, τρελαμένο μεγαλομανή!!  

Βόλτα Στον Γιαλό

Αυτό που ξαφνιάζει είναι ότι οπτικώς το παιχνίδι μοιάζει σαν αυτό που έπαιζα πριν 13 χρόνια στο PC! Ακριβώς όπως το θυμάμαι! Που σημαίνει ότι ανανεώθηκε σε τέτοιο βαθμό ώστε να μου φαίνεται σαν ένα πανέμορφο παιχνίδι που θα κυκλοφορούσε σήμερα.

Η παρακμάζουσα Rapture μοιάζει με παραμελημένο ενυδρείο ανθρώπων! Ένοικοι του ενυδρείου είναι οι κάτοικοι της υποθαλάσσιας πόλης και θεατές είναι τα ψάρια, τα οποία κολυμπάνε ανέμελα έξω από τα γυάλινα τούνελ, ρίχνοντας τις σκιές τους σε διάφορες επιφάνειες γύρω σας. Κοραλλιογενείς ύφαλοι και θαλάσσιες ανεμώνες απλώνονται προς κάθε κατεύθυνση σμίγοντας με διάφορα κτίρια της πόλης δημιουργώντας ένα όμορφο, μουντό, πρασινογαλάζιο φόντο σε αστικό περιβάλλον. Τα νερά που πλημμυρίζουν διάφορα δωμάτια ή διαδρόμους λόγω κάποιας διαρροής ή ζημιάς δημιουργούν ένα ακόμη πιο υγρό περιβάλλον με τα όμορφα εφέ της κίνησής του και των αντανακλάσεων να ξεχωρίζουν.

Το εσωτερικό της Rapture θυμίζει τα κρουαζιερόπλοια της εποχής, με ξύλινες κατασκευές πολυτελείας, επίχρυσες επιφάνειες, αντλιοστάσια και χοντρές σωλήνες να πλαισιώνουν τις εφευρέσεις «επόμενης γενιάς» που κατάφεραν να κατασκευάσουν οι εφευρέτες της πόλης. Το όμορφο αυτών των συσκευών όμως είναι ότι όλα μοιάζουν σαν δημιουργήματα  που θα μπορούσαν να επιτευχθούν με την τεχνολογία του 1940-1950. Χοντροκομμένα, θορυβώδη Drones, προηγμένες στολές οι οποίες θυμίζουν πολύ βαριά σκάφανδρα, αυτόματοι πωλητές με τεράστια αναλογικά κουμπιά, ενδοεπικοινωνίες με ήχο που μοιάζει να βγαίνει από…μικρο-γραμμόφωνο. 

Όλο αυτό το σκηνικό δημιουργεί μία αίσθηση retro-futuristic, η οποία είναι μοναδική και πανέμορφη. Η ατμόσφαιρα που γίνεται αντιληπτή όταν συνδυάζεται η ψυχασθένεια των διαταραγμένων κατοίκων και τα σατανικά κλοουν-ίστικα γέλια των αυτόματων πωλητών, δημιουργεί ένα περιβάλλον στο οποίο ο Joker και η Harley Queen θα ταίριαζαν «γάντι»! Αν πλημμύριζε η Gotham City, κάπως έτσι θα ήταν!!

Psychosomatic Addict Insane

To Bioshock θεωρείται πνευματικός απόγονος του System Shock αλλά εμένα πάντα μου φάνταζε σαν κοντινός συγγενής του Condemned. H ατμόσφαιρα τρόμου, ο τρόπος που μονολογούν οι ψυχασθενείς Splicers καθώς και η χρήση κάποιων όπλων μου φαίνονταν πάντα παραπλήσια.

Ανεξάρτητα από τις ρίζες του όμως, πρόκειται για ένα FPS όπου θα μάθετε να φοβάστε και στο οποίο θα πρέπει να συνδυάζετε βολές όπλων και χρήση plasmids για να αντεπεξέλθετε. Τα plasmids είναι οι υπερφυσικές δυνάμεις που αποκτούν οι άνθρωποι με την χρήση του ADAM. Όταν τα ανακαλύψετε, ο Jack τα εισχωρεί στο σώμα του ενέσιμα και μετά…τύφλα να έχεις Marvel!

Θα μπορείτε να εκπέμπετε ηλεκτρικά φορτία, να εκτοξεύετε μπάλες φωτιάς, να χρησιμοποιείτε τηλεκίνηση και όλα αυτά να αλληλεπιδρούν με το άμεσο περιβάλλον τους.

Αν υπάρχουν εχθροί μέσα σε νερό και χρησιμοποιήσετε ηλεκτρισμό, θα «ψηθούνε» όλοι (ελπίζω εσείς να είστε εκτός νερού όταν το επιχειρήσετε!). Αν υπάρχει χυμένο λάδι σε κάποιο σημείο και βάλετε φωτιά, θα λαμπαδιάσει όλος ο χώρος! Σας ρίχνουν χειροβομβίδες; Αρπάξτε τες στον αέρα με τηλεκίνηση και εκτοξεύστε τες πίσω στην…πηγή τους!! Υπάρχουν πάρα πολλοί συνδυασμοί, οι οποίοι δημιουργούν ένα πραγματικά εντυπωσιακό σκηνικό δράσης ανάμεσα στην ανησυχητική ησυχία της εξερεύνησης. Ειδικά όταν θα τα βάλετε με κάποιον Big Daddy. Οι Big Daddies είναι ενισχυμένα θωρηκτά, που προστατεύουν με το πάθος ενός πατέρα τις κόρες τους (Little Sisters). Καταλαβαίνετε πόσο επικίνδυνοι είναι δηλαδή! Αργά ή γρήγορα όμως θα πρέπει να αναμετρηθείτε, καθώς το πολύτιμο φορτίο των μικρών κοριτσιών είναι απαραίτητο για κάποιον που θέλει να επιβιώσει σε αυτόν τον αφιλόξενο κόσμο. Όταν τελικά βγάλετε από την μέση τον Big Daddy θα βρεθείτε μπροστά σε ένα μεγάλο ηθικό δίλλημα: Να σκοτώσετε τις Little Sisters για να κερδίσετε το μέγιστο δυνατό ADAM έτσι ώστε να δυναμώσετε τον Jack πολύ και γρήγορα ή να τις σώσετε από την κατάρα τους κερδίζοντας όμως πολύ λιγότερο ADAM; Επιλογές…

Επίσης θα  συναντήσετε αυτόματους πωλητές από τους οποίους μπορείτε να αγοράσετε πυρομαχικά και διάφορα αντικείμενα, να γιατρευτείτε ή να προσαρμόσετε τα plasmids σας. Όλοι οι πωλητές και τα υπόλοιπα μηχανήματα (πολυβόλα, drones κτλ.) μπορούν να χακαριστούν με αποτέλεσμα να πάρετε καλύτερες τιμές ή να τα κάνετε να πολεμάνε για σας αντί εσάς.

Who’s Your Daddy??

Ενώ στο πρώτο Bioshock προσπαθείτε να βοηθήσετε τον Jack να επιβιώσει, στο Bioshock 2 αναλαμβάνετε τον ρόλο του μπαμπά! Ω ναι, ετοιμαστείτε για δυνατό baby-sitting! Big Daddy στις διαταγές σας! Το Subject Delta, όπως είναι η κωδική του ονομασία, χωρίζεται από την Little Sister του (Eleanor) και προσπαθεί να ξανασμίξει μαζί της. Η δυνατή σύνδεση που είχαν τον έλκει συνεχώς κοντά της. Τις λεπτομέρειες θα τις αφήσω να τις ανακαλύψετε μόνοι σας, καθώς οι αποκαλύψεις και η ροή του σεναρίου είναι πραγματικά απίστευτα. Αυτό που πρέπει να ξέρετε είναι ότι τα δρώμενα λαμβάνουν χώρα 8 χρόνια μετά τα γεγονότα του πρώτου παιχνιδιού και το σκηνικό μας είναι ξανά η Rapture.

Αναλαμβάνοντας ένα «κτήνος» έχει σίγουρα τα καλά του. Η δύναμη και ο όγκος μεταφράζονται και στο χειριστήριο, με τα βήματα να είναι βαριά και τα όπλα σε κατηγορία άρματος! Θα ευχαριστηθείτε να…κάνετε απολέπιση στους Splicers με το τεράστιο τρυπάνι του Delta! Λόγω του σκάφανδρου μπορείτε να κάνετε κάτι μοναδικό που δεν ήταν εφικτό στο πρώτο παιχνίδι: να βγείτε για έναν όμορφο περίπατο στον βυθό, με σουρεαλιστικά σκηνικά που πραγματικά μαγεύουν! Στην πορεία προς την Eleanor μπορείτε να «υιοθετήσετε» άλλες Little Sisters, τις οποίες θα πρέπει να προστατεύετε με κάθε κόστος.   Οι επιλογές που θα κάνετε σε ότι αφορά τις Little Sisters καθώς και άλλους χαρακτήρες που θα συναντήσετε, θα αλλάξουν και την έκβαση της περιπέτειάς σας σε ΤΕΡΑΣΤΙΟ βαθμό.

Και Του Ύψους…

Σε αντίθεση με τα πρώτα δύο Bioshock, το Infinite από τα βάθη μας οδηγεί στα ύψη! Η πόλη Columbia είναι κατασκευασμένη πάνω από τα σύννεφα, χάριν σε τεχνολογίες…αιχμής όπως μεγάλα αερόστατα, τεράστιους έλικες και ευφάνταστους μηχανισμούς!

Αν και δεν ενώνονται σεναριακά με τα προηγούμενα παιχνίδια (υπάρχει κάποια σύνδεση των κόσμων τους στα DLC μόνο) , οι αρχές που διέπουν τον κόσμο του Infinite είναι κοινές. Πάλι μιλάμε για μια ειδυλλιακή πόλη, χτισμένη από «μεσσίες», με τεχνολογίες πολύ μπροστά για την εποχή και οι οποίες φέρνουν υπόγειες αντιστάσεις…

Ενώ η Rapture είναι χτισμένη πιο γραμμικά, με στενούς διαδρόμους και δωμάτια, η Columbia είναι πιο ανοιχτή και ελεύθερη. Ενώ η υποθαλάσσια πόλη είναι σκοτεινή και ρεαλιστική, η εναέρια ουτοπία είναι φωτεινή και πολύχρωμη. Αυτό το καταφέρνει χρησιμοποιώντας μία cel-shaded επικάλυψη, η οποία δίνει μία υφή σαν ζωγραφισμένη στο χέρι και προσδίδει πολύ εκφραστική προσωπικότητα στους χαρακτήρες.  

Άλλη μία σημαντική διαφορά είναι ότι την Rapture την συναντάμε σε πλήρη παρακμή, μία σκιά του προηγούμενου μεγαλείου της. Αντιθέτως, την Columbia την γνωρίζουμε πάνω στην ακμή της, με ευτυχισμένους κατοίκους και να σφύζει από ζωή. Η προπαγάνδα της τέλειας κατοικίας, σε έναν χώρο «όσο πιο κοντά στον Θεό» γίνεται, δημιουργεί την ψευδαίσθηση στον κόσμο ότι ζει στον Παράδεισο. Όλη η ατμόσφαιρα της εναέριας πόλης παραπέμπει σε μοναστήρι, σε χώρους λατρείας και προσευχής. Ακόμη και οι χορωδίες που τραγουδούν στους…ουρανούς θυμίζουν μουσική Gospel (χριστιανική μουσική).

Ποιος όμως είναι ο «Θεός» τους; Ποιους «Αγίους» προσκυνάνε;;; Μα φυσικά τον ψευδοπροφήτη Zachary Hale Comstock, ο οποίος ήταν ο εμπνευστής της Columbia, και αυτούς που αποφάσισε ο ίδιος να ονομάσει «Πατέρες»…

Στο Απέραντο Και Ακόμη Παραπέρα

Βρισκόμαστε στο…εναλλακτικό ξανά, 1912 (Διαδραματίζεται χρονικά πριν τα πρώτα δύο Bioshock).  Ήρωάς μας είναι ο πράκτορας Booker DeWitt, τον οποίο στέλνουν στην Columbia για να εντοπίσει μία κοπέλα ονόματι Elizabeth, η οποία κρατείται αιχμάλωτη σχεδόν όλη της τη ζωή. Ο θαυμασμός του Booker όταν πρωτοαντικρίζει την Columbia συνάδει πλήρως με την αντίδραση που θα είχαμε κι εμείς βλέποντας το θαυμαστό αυτό δημιούργημα!

Βέβαια όλο αυτό το ειδυλλιακό περιβάλλον, όπως σύντομα θα καταλάβετε, έχει…σάπιες βάσεις, έτοιμο να καταρρεύσει. Βρίσκοντας την Elizabeth είναι απλά η αρχή, η έναρξη μιας εκπληκτικής, καταιγιστικής, αξέχαστης περιπέτειας.

Καθώς συνεργάζεστε για να ξεδιαλύνετε την κατάσταση που επικρατεί στα μυστικά λημέρια της πόλης, θα ευλογηθείτε με τον καλύτερο ίσως σύντροφο single-player παιχνιδιού που έχετε ποτέ συναντήσει! Η Elizabeth αντιδρά σαν πραγματικό άτομο, η συναισθηματική της κατάσταση αλλάζει ανάλογα με τα δρώμενα και πραγματικά βοηθάει ακόμη και στις μάχες. Την κατάλληλη στιγμή θα σας πετάξει αντικείμενα για να σας βοηθήσει, θα ανοίξει Tear για να εμφανίσει επιφάνειες κάλυψης και το κυριότερο: δεν χρειάζεται προστασία. Τα καταφέρνει μια χαρά μόνη της! Ξέρω τι θα ρωτήσετε: «Τι είναι το Tear;» Βλέπετε η Elizabeth έχει κάποιες ιδιαίτερες δυνάμεις και τα Tears είναι «σχισμές» στον χωροχρόνο, «πύλες» που ενώνουν την τρέχουσα διάσταση με μια εναλλακτική, τις οποίες η Elizabeth μπορεί να χρησιμοποιεί για να μεταφέρει χρήσιμα αντικείμενα σε ώρα ανάγκης. Αυτές οι δυνάμεις της Elizabeth παίζουν βέβαια και σπουδαίο σεναριακό ρόλο, αλλά αυτό θα το ανακαλύψετε μόνοι σας…  

Όπως και στα άλλα Bioshock θα χρησιμοποιήσετε έναν συνδυασμό όπλων και υπερφυσικών δυνάμεων (εδώ Vigors αντί για Plasmids). Από μόνο του αυτό το γεγονός βοηθάει να έχουμε κι εδώ καταιγιστική, ποικιλόμορφη δράση. Όμως στο Infinite προστίθεται ακόμη μία τρομερή καινοτομία: το Sky-Line, ένα σύστημα εναέριων σιδηρογραμμών που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε σε συνδυασμό με το Sky-Hook (ειδικός γάντζος προσαρμοσμένος στον καρπό) για γρήγορη μετακίνηση από περιοχή σε περιοχή. Καθώς κινείστε με ιλιγγιώδη ταχύτητα κρεμασμένοι από το ένα χέρι και πυροβολώντας με το άλλο, θα νιώθετε σαν να είστε επιβάτες σε τραινάκι τρόμου με διαγωνισμό σκοποβολής! Και καθώς θα περνάτε πάνω από κάποιον ανυποψίαστο εχθρό θα εκτοξεύεστε πάνω του από μεγάλο υψόμετρο, βγάζοντάς τον εκτός μάχης. Μπορείτε να κάνετε τρομερούς συνδυασμούς με γρήγορη μετακίνηση, πυροβολισμούς, βουτιές από ψηλά και αμέσως να ξανακρεμιέστε στο Sky-Line αλλά προσοχή: το ίδιο μπορούν και οι εχθροί σας…   

ΜΑΘΕ ΤΕΧΝΗ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ

Κάποια τεχνικά θέματα τώρα που αφορούν και τα τρία παιχνίδια:

GAMEPLAY

Η αριστερή πλευρά του χειριστηρίου (ή το αριστερό Joy-Con) χρησιμοποιείται για την επιλογή και χρήση των ειδικών δυνάμεων ενώ η δεξιά πλευρά για τα όπλα. Αυτός ο διαχωρισμός, βοηθάει να κάνετε εύκολα τρομερούς συνδυασμούς σε καταστάσεις έντονου στρες.

Δυστυχώς δεν υπάρχει καν σαν επιλογή η χρήση Gyro Controls για να κοιτάτε γύρω σας και να στοχεύετε. Αν και υπάρχουν άτομα που μισούν την συγκεκριμένη λειτουργία, υπάρχουν άλλοι τόσοι που την λατρεύουν. Μάλιστα ξέρω παραδείγματα ανθρώπων που αντιδρούν πιο γρήγορα και ενστικτωδώς με Gyro Controls παρά με ποντίκι! Είναι μία παράλειψη που δεν θα έπρεπε να έχει γίνει.

Αν και θεωρώ τα Joy-Cons άβολα για τέτοιου είδους παιχνίδια (το Pro Controller είναι σαφώς πιο κατάλληλο), αυτό ίσως να έχει να κάνει με τα τεράστια χέρια μου! Άλλωστε ακόμη κι εγώ προτίμησα την πολυτέλεια της φορητότητας.

ΗΧΟΣ

Οι ηθοποιίες είναι απλά εκπληκτικές. Η επιλογή των φωνών έχει γίνει με πάρα πολύ προσοχή ώστε να ταιριάζουν απόλυτα με τους χαρακτήρες τους οποίους υποδύονται. Ειδική μνεία πρέπει να γίνει στον Troy Baker, ο οποίος χαρίζει την φωνή του στον Booker. Για όσους δεν τον γνωρίζουν, είναι επίσης η φωνή πίσω από τον Joel των The Last Of Us, τον Joker του Batman Arkham Origins και πολλών άλλων αξιόλογων ρόλων. Δεν μειώνω καθόλου την  απόδοση των υπόλοιπων ηθοποιών, απλά είναι η «φίρμα»!  Όσο για τους τρελαμένους splicers…λογικά ήταν ψυχασθενείς και οι ίδιοι οι ηθοποιοί, αλλιώς δεν αιτιολογείται η τόσο άρτια απόδοση της τρέλας και της υστερίας!

Όταν ακούγεται ήχος από κάποιο μέσο όπως μια ταινία, ένα ραδιόφωνο ή τις ηχογραφήσεις που υπάρχουν διάσπαρτες και οι οποίες μας βοηθάνε να εμβαθύνουμε στον κόσμο των παιχνιδιών και στο πώς φτάσανε στο θλιβερό αυτό σημείο, υπάρχει η αυθεντική παραμόρφωση και τα παράσιτα των παλιών, αναλογικών μέσων.

Η μουσική εποχής που ακούγεται σε όλα τα παιχνίδια είναι φανταστική και συνάδει απόλυτα με το ιδιαίτερο περιβάλλον.

Τα ηχητικά εφέ προσπαθούν να μοιάσουν φουτουριστικά, όντας ταυτόχρονα retro-μηχανικά. Όσο δύσκολο και αν ακούγεται, τα καταφέρνουν θαυμάσια.

Για να απολαύσετε τον εξαίσιο ήχο όπως του αρμόζει θα πρέπει να βιώσετε τα παιχνίδια χρησιμοποιώντας ένα καλό ζευγάρι ακουστικών. Το οποίο βέβαια μπορείτε να κάνετε μόνο όταν χρησιμοποιείτε το Switch ως φορητό! Είναι το μεγαλύτερο παράπτωμα της Nintendo όταν δημιουργούσε την υβριδική κονσόλα. Γιατί να μην μπορώ να απολαύσω την extra γυαλάδα που προσφέρει η τηλεόραση και η αυξημένη ανάλυση, ακούγοντας ταυτόχρονα μέσα από τα ακουστικά μου; Ένα από τα δύο Joy-Cons έπρεπε να έχει βύσμα ακουστικών! Για να μην μιλήσω για το Pro Controller, το οποίο σίγουρα είναι ο καλύτερος τρόπος να παίζεις στην τηλεόραση. Όταν έχεις ένα τόσο ακριβό και άρτιο χειριστήριο, γιατί πρέπει να υπάρχει τέτοια παράβλεψη ρε Ninty;;;

ΓΡΑΦΙΚΑ

Το Switch χειρίζεται υπέροχα και τα τρία ports, όπως αποδεικνύει και η πρόσφατη ανάλυση των Digital Foundry. Με δυναμικές αναλύσεις έως 1080p στην τηλεόραση και 720p ως φορητό, με σταθερό frame-rate στα 30fps και με όλα τα ανανεωμένα textures και εφέ, μιλάμε για εκπληκτικές μεταφορές. Το να παίζεις τους συγκεκριμένους τίτλους σε φορητό, φαντάζει μεγάλη πολυτέλεια ακόμη και στις μέρες μας! Μπορεί κάποιες φορές να διακρίνεται ένα μικρό pixelization στην μικρή οθόνη, λόγω της δυναμικής ανάλυσης, αλλά η γενική εικόνα είναι καθαρή και ομαλότατη. Στην τηλεόραση τώρα, η extra ανάλυση σίγουρα κάνει αισθητή την παρουσία της με πιο λεπτομερή textures και με το pixelization άφαντο.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ 

Η ώρα του τέστ τώρα, για να δω αν προσέχατε! Σας είπα ότι θα εξεταστείτε: Αξίζει τελικά να ασχοληθείτε με την παρούσα τριλογία;

Α) Ναι, θα πρέπει να κόψω άλλα πράγματα από την ζωή μου, μόνο και μόνο για να βιώσω αυτή την εμπειρία.

Β) Όχι, σιγά τα παιχνίδια. Έχω θαλασσοφοβία και υψοφοβία.

Γ) Δεν ξέρω, δεν πρόσεχα!

Σωστή απάντηση (Α)

Τα Bioshock αποδεικνύουν με τον καλύτερο δυνατό τρόπο ότι τα AAA third-party παιχνίδια που πρέπει να μεταφέρονται στο Switch είναι Remasters της προηγούμενης γενιάς. Η υβριδική κονσόλα τα χειρίζεται εξαιρετικά, παρέχοντας φορητότητα, εξαιρετική απόδοση σε docked και undocked mode και ταυτόχρονα μας δίνει εύκολη πρόσβαση σε διαμάντια που πιθανόν έχουμε προσπεράσει στο κοντινό παρελθόν. Τα παιχνίδια αυτά καθαυτά είναι τέτοιας ποιότητας που ακόμη και να πληρώσετε την τσιμπημένη full τιμή του Switch δεν θα το μετανιώσετε ούτε δευτερόλεπτο! Μία από τις καλύτερες συλλογές που κυκλοφόρησαν ποτέ…

(Στην περίπτωση που απαντήσατε Γ, να παρουσιαστείτε με τον κηδεμόνα σας αύριο στα γραφεία των Nintenders! )

Θετικά	Αρνητικά
– Ανεπανάληπτο σενάριο και φιλοσοφικό υπόβαθρο. – Τέλεια υλοποιημένος κόσμος. – Εξαιρετική απόδοση στον τεχνικό τομέα από το Switch. – Ποικιλόμορφο, πρωτότυπο gameplay. – Εκπληκτικές ηθοποιίες και ήχος.	– Όχι Gyro Controls. – Ακουστικά μόνο σε undocked mode (για αυτό φταίει η Nintendo, όχι τα παιχνίδια). – Τεράστια Downloads ακόμη και αν αγοράσατε το cartridge (θα χρειαστείτε περίπου 31GB extra χώρου).

• Tested on : Nintendo Switch
• Developer : Virtuos, Blind Squirrel Games, Irrational Games
• Publisher : 2K Games
• Distributor : CD Media S.A.
• Available for : Nintendo Switch, PS4, Xbox One, PC
• Release date : 29-05-2020

Review by Βαγγέλης “Hylian” Καρπέτης

Ευχαριστούμε τη CD Media που μας παρείχε τον κωδικό του παιχνιδιού.